Met Basalt door Africa

maandag 28 november 2011

Elke avond na het eten krijgen we een briefing van Gert. We krijgen dan uitleg over de route van de volgende dag. Het jump team reist 1dag vooruit en bekijkt of alles onderweg ok is. Als we een grensovergang doen proberen ze het een en ander te regelen om alles vlotter te laten verlopen aan die grens. Niet dat dit altijd lukt maar daarover meer in een ander verslag. Het jump team geeft aan Gert door waar er moeilijkheden kunnen verwacht worden.
we krijgen dan coördinaten die we in onze gps inbrengen - als het lukt tenminste.

We vertrekken meestal vrij vroeg: tussen 8 en 9 uur maar 7 u kan soms ook; afhankelijk van de route die we voor de boeg hebben. Uitslapen is er dus niet bij. De zon is op rond 6u dus daar kunnen we elke dag van genieten en dat doen we dus ook. We waren al op prachtige locaties: de boabab bomen, het meer met de Hippo's en vandaag een prachtige plek aan het olifanten park. Bij het ontbijt krijgen we een soort Frans brood met kaas, hesp en iets zoet. Wij profiteren ervan om onze drinkbussen te vullen met thee: lauwe thee is lekkerder dan lauw water. Want er moet veel gedronken worden onderweg door de grote hitte. Iets waar zelfs ik geen probleem mee heb.

plaatselijke kok

Water kopen we onderweg, meestal in plastiek flessen, als we die niet vinden kopen we water in plastiek zakjes. In ons team van 6 wagens zijn er 2 met een koelbox, een ongekende luxe. Onderweg vinden we soms koud bier en koude cola. Als we veel geluk hebben vinden we zelfs ijs voor de koelbox. 's middags eten we onderweg fruit of brood en een enkele keer zijn we iets gaan eten in een restaurantje.

Een spektakel op zich maar het eten was lekker.

De eerste dagen rijden we in een team van 6 wagens. De Plattinnekes: Linda en Filip, Ellen en Koen en Sveja en Dirk, Paul en Jelle, Chris en Daisy en wij. We hebben een sterk team met verschillende mekaniekers die er echt heel veel van kennen. Bij de kleinste pech wordt er onder de motorkap gesleuteld en gediscussieerd. We hadden al: verschillende platten banden, afgebroken motorsteunen en gisteren hadden Sveja en Dirk een kapotte voorruit. Ze reden gisteren en vandaag dus zonder ruit, erg stoffig dus. Maar vandaag is er door een plaatselijke neger een andere voorruit gebracht en dat wordt er nu ingezet. Morgen kunnen ze dus zonder skibril verder reizen. Maar ook met ruit blijft het een zeer stoffige boel. Onze wagens lijken wel zandbakjes, alles onder rood stof. We doen zelfs niet meer de moeite om de rode kleur uit onze kleren te krijgen.

Als we aankomen na een dag rijden zien we er roodbruin en erg bezweet uit. Niks is heerlijker dan een frisse douche.
Er zijn 3 soorten kampement: hotel, camping of bivak en het laatste is eigenlijk dikwijls het beste. We missen dan wel de douche en een toilet maar een schup en een bidon water zijn dan onze badkamer. De hotels kunnen erg varieëren, bij het ergste hotel leken de kamers meer op gevangeniscellen, maar er was wel een ventilator en we hebben er goed geslapen. Bij ons eerste hotel sliepen we per koppel in een mooie hut met airco en badkamer. Vandaag slapen we in een vierpersoonskamer en het ziet er best gezellig uit.

Het zwembad is maar voor een klein deel gevuld maar het was dolle pret na weer een dagje hard zweten. Maar meestal slapen we in onze eigen tent in een of ander weiland of zandvlakte.
Als we op onze eindbestemming aankomen zettten we onze tent op en is er tijd om bij te praten over de voorbije dag. Ondertusssen zijn de mensen van de catering volop bezig met de voorbereiding van ons avondeten. Wat een luxe om niet voor het eten en koken te moeten zorgen.

zondag 27 november 2011

enkele foto's

zwaar vervoer in Senegal

mooi beeld in tuin: Le lac Rose, onze eerste overnachtingsplek

vroege ochtend: Le Lac Rose

De watervallen in Mali, zware tocht maar zeker de moeite!

Stof, zand en vuil maar voor de rest alles prima!

vrouwen met prachtige kleuren. Zoek de voetjes van de baby!

Slachtveld

Een bus steekt ons, een karavaan van 6 geitjes voorbij en raast verder over de asfaltweg.

Even later, grote ravage: de bus heeft 5 koeien aangereden! Waarschijnlijk stond de vrij grote kudde langs de kant van de weg klaar om over te steken. De bus is beschadigd maar er vallen geen gewonden. Voor 5 koeien is het fataal. 1 koe ligt onder de bus. Van overal komen mannen aangelopen en de kadavers worden van de weg geruimd.

We slikken even en zetten onze weg verder, één zo'n koe tegen één geitje dat zou niet goed komen...

Kamperen op schoolplein

Togo: Campement aan school

Vandaag moeten we voor ons eigen overnachtingsplaats zorgen. Paul en Jelle willen graag een hotel maar wij kiezen voor een kampeerplek. We rijden een plein voor een school op en vragen daar naar de 'chef'. Een meisje leidt ons naar het dorp vlakbij en stelt voor om een kamer te huren. We maken haar met enige moeite duidelijk dat we tevreden zijn met het grasveld voor de school. Het is ok we mogen daar zonder probleem onze tent opzetten. We laden ons geitje uit om onze tent op te zetten en iets te koken. Ondertussen stroomt het volk toe, in geen tijd staan ongeveer 50 kinderen en jongeren rondom ons en bekritiseren met veel lawaai elke beweging die wij doen. Als we onze 'kookbak' openen wordt het muisstil om dan even later weer volop commentaar te geven. Ik moet nu en dan de rij kinderen achteruit duwen want ze staan letterlijk tegen ons aan. We zijn voor hen het evenement van de dag. Het is een erg vreemde ervaring maar ik bedenk dat wij hen nu al een paar dagen aan het bekijken zijn en dus stoor ik me niet te erg aan hun gedrag. Ze blijven er al bij al vrij rustig bij. Na het eten worden enkele kinderen door een grote zus opgehaald en tegen hun zin mee naar huis gestuurd. Het is stikdonder en wij willen ons graag wat wassen. Een vijftal jongens vind het blijkbaar nog erg gezellig en ze installeren zich rustig in onze buurt. Ondertussen Basalt aan het betasten en bediscussiëren. Eén van de jongens veegt met z'n hemd onze auto schoon. Ook de banden worden betast en besproken. Ze zien bananen in onze auto liggen en vragen of ze er een krijgen. We geven de ganse tros en vragen om ons dan aub alleen te laten. Ze zijn heel blij met de bananen en verdwijnen even later. Tijd voor een deugddoende campdouche en even later duiken we onze tent in. 's morgens vertrekken we van zodra we wakker zijn en zoeken een rustig plekje om te ontbijten.

woensdag 16 november 2011

Onze GPS

Elke wagen is voorzien van een gps. Dit is een heel klein beetje te vergelijken met een gewone gps. Voor elke dag zit een nieuwe 'track' ingesteld die we moeten volgen. Je krijgt een lijn op het scherm met de richting die je moet volgen.
straten en wegen staan niet aangegeven. Je moet dus een route zoeken die zo dicht mogelijk bij deze lijn loopt. Soms is dit duidelijk soms helemaal niet. Na enkele dagen lukt het ons prima om met dit type gps te werken. Maar op dag 4 doet onze Gps het plots niet meer en dit valt tegen. We moeten er dus voor zorgen onze voorgangers goed in het oog te houden om de juiste route aan te houden. In plaats van de lijn op onze Gps te volgen rijden we nu de stofwolken achterna. Op de gps staan bij de opgegeven tracks ook bijzonderheden vermeld zoals oa plaatsen waar kan tanken maar ook 'dangers'. Dit zijn plekken waar je extra voorzichtig moet zijn: zware putten, stenen, onderbroken wegen en zo meer.